حس از نو

امروز هم گذشت...

و من هنوز دخیل بسته ام به خاطره های سفر...

دلم برای زیارت عاشورایی که جلوی در قسمت مردونه با فاطمه خوندیم سرپا،تنگ شده.دلم برای هق هق گریه کردن تنگ شده.دلم... خدا دلم..

دلم تنگه و این دلتنگی رو دوست دارم.فقط دعا کنید که ...

بعد نوشت: باید دعا میکردم برنگردم،باید میخواستم این را از شما...

حس از نو...

خیلی سال پیش بی بی فوت شد.من ۱۰ سالم بود و الان ۱۵ سال میگذره از اون روزا و من گاهی خیلی دلتنگ بی بی می شم.دلتنگ سیر دیدنش... اون گاهی اوقات، درست وقتیه که دخترعموی بی بی رو می بینم.انگار خود بی بی رو دارم می بینم...گاهی قایم میشم و یواشکی مدتی سیر نگاهش می کنم...وقتی می بینمش چقدر بیشتر دلتنگ می شم.حتی اگه توی عروسی باشه،اشک تو چشمام جمع می شه....یا وقتی مردی از پشت سر خیلی شبیه دایی احمد بود و من تمام مدتی که داشتم پشت سرش راه می رفتم به یاد دایی بودم،و وقتی برگشت تمام فکرهام رو خراب کرد... یا مثل وقتایی که خواب بابابزرگ رو می بینم و وقتی بیدار می شم چشمام خیس اشکه. حس عجیبیه،انگار ذهن قریب می خوره لحظاتی و چقدر شیرینه این لحظه ها... ته همه ی حرف ها ،ته تمام مشتاق دیدار ها،تمام دلتنگی ها،کسی هست که دیدنش آرام جان است و مرهم... خواستم بگویم امیدوارم به تمام شدن دلتنگی ها...به تمام دل تا تنگی ها... پ.ن: بعد از مدت ها رفتم اینستاگرام رو باز کردم و سری زدم و به روز کردم.حس خوبی ندارم بهش.به تصویر کلا.حتا تصویر سازی های کتاب ها. من هنوز عاشق جادوی کلماتم...حیرت قوه ی خیال... حس از نو...

حس از نو...

حس از نو...

حس از نو...

چقدر گوش می کردیم؛ منم باید برم،اره برم سرم بره... من المومنین رجال صدقوا... الحمدلله بارها... من مانده ام و دلی که غربت دارد... فرزندان و همسران شهید،جای شهدای عزیز در این جشن بزرگ خالی ست... حس از نو...

حس از نو...

بعضی موقعیت ها را هم نمی شود توصیف کرد.چه طور می توانم این همه مهر را وصف کنم؟ چطور می شود که در نبرد من با دیگری، تو پیروز می شوی؟  چگونه ای که نمی شناسمت اما به تو آشناترم تا به خودم؟ این رابطه را چگونه می توانم وصف کنم... مثلا این که من را دعوت کرده ای؟ حتی فکرش... مثلا این که یک بار دیگر، چشم هایم... پایان مرگ کجاست؟ آغاز زندگی کجاست؟ کاش این دو راه را به هم گره می زدی. اگرچه رقیق است، اما این ها را بپذیر و پر برکت کن...  پ.ن: حال این روزها چقدر حال است...گفته بودمت از روی درددل که از حال ها خسته ام ؟ خوش به حال شاعر ها و خوش به حال صداها.که حرف دل همه را می توانند کلمه کنند و صدا کنند. صداها و شعرها را زیر رو می کنم تا حال دلم را بیابم... حس از نو...

هیچ وقت تصور نمی کردم مربی بشم.مربی کلاس اول.اون هم  پسرانه. واقعا بچه ها پاک  دوست داشتنی اند... واقعا کنار بچه ها بودن خیلی خیلی لذت بخشه. فکر نبودنمم غصه میاره برام. حس از نو...

حس از نو...

آن کس که تو را شناخت جان را چه کند 

فرزند و عیال و خانمان را چه کند 

دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی

دیوانه ی تو هر دو جهان را چه کند ...

پی نوشت: یاد حرم با ما چه خواهد کرد...

دلم داره برای حرم پر می کشه

حس از نو...

امروز هم گذشت...

و من هنوز دخیل بسته ام به خاطره های سفر...

دلم برای زیارت عاشورایی که جلوی در قسمت مردونه با فاطمه خوندیم سرپا،تنگ شده.دلم برای هق هق گریه کردن تنگ شده.دلم... خدا دلم..

دلم تنگه و این دلتنگی رو دوست دارم.فقط دعا کنید که ...

بعد نوشت: باید دعا میکردم برنگردم،باید میخواستم این را از شما...

حس از نو...